Nuk është e gabuar, jo të gjithë vuajnë në të njëjtën mënyrë. Mos e harroni këtë kur ju duket se personi që nuk flet për dhimbjen e vet nuk ka rëndësi. Çdo person e metabolizon dhimbjen në mënyrën e vet. Çdo person mundohet të kuptojë se çfarë është e drejtë për të dhe çfarë jo, si të shërohet më mirë dhe të vazhdojë me jetën e vet. Disa njerëz mund të kenë nevojë për më shumë kohë se të tjerët. Disa njerëz mund të kenë nevojë për mbështetje shtesë. Të tjerët mund të kenë nevojë për qetësi ose kohë. Nuk ka asnjë mënyrë të duhur për të vuajtur. Por ekziston një mënyrë e gabuar, dhe kjo është të gjykosh dikë tjetër për dhimbjen e vet, t’i bësh të ndjehen keq kur tashmë janë të trishtuar dhe të pikëlluar.
Mos harroni se të gjithë duhet të gjejmë një rrugë për të ecur përpara. Të gjithë duhet të përballemi me pasojat shkatërruese të jetës. Të gjithë humbasim, të gjithë qajmë. Të gjithë kemi histori që nuk i tregojmë. Mos harroni këtë dhe tregohuni më të lehtë. Mos harroni edhe se vuajtja do të thotë të kujtosh, të çlirohesh dhe të ecësh përpara. Sado kohë që të duhet dhe në çfarëdo mënyre të shkojë. Të gjithë kemi përvojën tonë dhe nuk është kurrë në dorën tuaj të vendosni nëse dhimbja e dikujt tjetër është e drejtë apo e gabuar. Detyra jonë është të dëgjojmë, t’i japim hapësirë dhe t’i lejojmë të tjerët të gjejnë rrugën e tyre.
