Nga Ivan Krastev

Sofje, Bullgari – Revolucionet e Evropës Lindore kundër komunizmit, janë përshëndetur si më të mirat e llojit të tyre. Në pjesën dërrmuese paqësore, ato ndihmuan në prodhimin e dy çmimeve Nobel. I pari shkoi për Les Valesën, lideri heroik i 10 milionë anëtarëve të Solidarnostit në Poloni, në vitin 1983; shtatë vjet më vonë, udhëheqësi i Partisë Komuniste të Bashkimit Sovjetik, Mikhail Gorbaçov, u nderua se pati kurajon të pranojë falimentimin moral, politik dhe ekonomik të regjimit të vjetër.

Këto dy figura politike – zoti Valesa, i cili u bë i pari president i zgjedhur në mënyrë demokratike në Poloni, dhe zoti Gorbaçov, i cili shërbeu si udhëheqësi i fundit sovjetik – janë bërë simbolet më të fuqishme të 1989-ës. Tani statusi heroik i dy burrave, dhe trashëgimia e vërtetë e këtyre revolucioneve, është duke u vënë në dyshim…